WYŁĄCZNIE ODBIÓR OSOBISTY LUB DOWÓZ DO MIEJSCA ZAMIESZKANIA   Gatunek gryzonia z rodziny chomikowatych, nadający się do hodowania w domu. Jego nazwa pochodzi od rejonu Chin, Dżungarii, w którym został odkryty. Chomik dżungarski, podobnie jak chiński, ma na grzbiecie pręgę. Kształt jego ciała jest jednak wyraźnie odmienny – bardziej zaokrąglony. Długość ciała to średnio 9 cm. Samiec ma długość około 10 cm, a samica 7 cm. Bardzo krótki ogon i łapy są prawie niewidoczne. U chomików karłowatych gruczoł zapachowy położony jest pośrodku brzucha. Masa ciała wynosi 30–40 g. Wyróżnia się czarną pręgą od czoła po ogon. W większości chomiki te są ciemnego ubarwienia, lecz występują także białe, u których też wyróżnia się pręgę na grzbiecie, lecz jest ona mniej widoczna.   Chomik dżungarski nie jest gatunkiem agresywnym. Jest towarzyski i dobrze się czuje w otoczeniu ludzi   Chomiki dżungarskie żywią się głównie mieszanką ziaren, nasion i orzechów, uzupełniając dietę świeżymi warzywami i owocami oraz mięsem, nabiałem i owadami (np. larwami mącznika młynarka), które są ważnym źródłem białka. Karmione soczystymi pokarmami rzadko piją wodę, jednak powinny mieć do niej stały dostęp. Jeśli samica chomika nie będzie jadła nabiału ani mięsa po urodzeniu młodych, może tak z nadmiaru stresu, jak i niedoboru białka zjeść swoje młode. Mimo że chomiki dżungarskie mogą zjeść wiele rzeczy, nie należy im podawać między innymi owoców cytrusowych, owoców pestkowych, sklepowej sałaty, resztek z obiadu, słodyczy ani czekolady (która zawiera szkodliwą teobrominę), napojów słodzonych lub gazowanych oraz roślin trujących.